Czym jest zespół cieśni nadgarstka?
Zespół cieśni nadgarstka to jednostka chorobowa zaliczana do grupy neuropatii uciskowych – oznacza to, że za nieprzyjemne dolegliwości bólowe odpowiedzialny jest ucisk na nerw. W przypadku zespołu cieśni nadgarstka jest to przebiegający w kanale nadgarstka nerw pośrodkowy. Kanał jest natomiastprzestrzenią o ograniczonej objętości, przez co jakikolwiek obrzęk w tej okolicy może powodować silne objawy bólowe.Choroba ta dotyka coraz większej liczby osób i najczęściej spowodowana jest stylem życia. Jedną z przyczyn takiego stanu rzeczy jest wykonywanie licznych, powtarzalnych czynności palcami, takich jak np. pisanie na klawiaturze, obsługa telefonu,częsta gra na instrumentach lub duża ilość jazdy na rowerze/motorze. Mimo głównie czynnościowego podłoża, istnieją choroby, które w szczególny sposób mogą sprzyjać występowaniu tego zespołu. Są to m.in. reumatoidalne zapalenie stawów, dna moczanowa, niedoczynność tarczycy, cukrzyca i towarzysząca jej polineuropatia, a także ciąża. Ucisk może być również spowodowany przez nieprawidłowe struktury znajdujące się w obrębie nadgarstka, takie jak tłuszczaki, kostniaki, czy też gangliony lub być konsekwencją urazu stawu nadgarstkowego.
Jak objawia się zespół cieśni nadgarstka?
Zmiany chorobowe zazwyczaj są jednostronne i najczęściej odczuwalne w ręce dominującej, a statystycznie częściej dotyczą kobiet. Do pierwszych objawów należą uczucia mrowienia bądź bólu/dyskomfortukciuka, palca wskazującego, środkowego i serdecznego (choroba nie dotyczy małego palca!), czemu w dłuższej perspektywie mogą towarzyszyć również zaniki mięśniowe w tej okolicy.Częstym zjawiskiem jest również ograniczenie sprawności ruchowej palców i w konsekwencji wypuszczanie przedmiotów z rąk. Problematyczne jest również zaciśnięcie pięści. Osoby dotknięte tym zespołem mają problemy z precyzyjnymi ruchami, niezbędnymi np. do zapięcia guzików w koszuli czy chwycenia długopisu. Widocznie skraca się czas, który mogą spędzić pisząc na klawiaturze lub wykonując czynności o powtarzalnym charakterze. Objawy nasilają się przy uniesieniu ręki do góry, łagodnieją po opuszczeniu jej w dół, mogą także promieniować do łokcia lub barku. Dolegliwości są zwykle bardziej dokuczliwe w porze nocnej i potrafią wybudzić pacjenta ze snu.
Czy jest możliwe leczenie bez operacji?
Wielokrotnie dolegliwości związane z zespołem cieśni nadgarstka potrafią ustąpić samoistnie – szczególnie, gdy powodem jest jedynie krótkotrwale zwiększone obciążenie stawu i szybka eliminacja czynnika wywołującego(zmiana przyzwyczajeń, charakteru pracy, odpowiednie dostosowanie miejsca pracy do naszych potrzeb np. przez używanie ergonomicznych podkładek pod mysz). W leczeniu zachowawczym zaleca się okresowe przyjmowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych oraz dedykowaną ortezę stabilizującą na czas snu. Jeżeli jednak ból nie ustępujei dolegliwości stają się coraz bardziej uciążliwe, należy rozważyć leczenie operacyjne, którew większości przypadków przynosi bardzo dobre rezultaty.
Na czym polega leczenie operacyjne zespołu cieśni nadgarstka?
Operacja polega na zmniejszeniu ciśnienia w kanale nadgarstka zwykle poprzez odbarczająceprzecięcie więzadła poprzecznego na poziomie nerwu pośrodkowego. Im szybciej zabieg zostanie wykonany, tym większe szanse na powrót prawidłowej czynności nerwu sprzed wystąpienia dolegliwości. Obecnie coraz większą popularność zyskują operacje wykonywaną techniką endoskopową. Zazwyczaj zabieg wykonuje się w znieczuleniu miejscowym bez konieczności znieczulenia ogólnego. Średni czas powrotu do codziennego funkcjonowania zależy od podejmowanej aktywności zawodowej – zwykle mieści się w przedziale od 4 do 8 tygodni.